Pochodzenie:
Rasa litewska, której historia powstania nie jest dokładnie znana. W Polskim nazewnictwie występował pod nazwą „bessarabski”. Wbrew panującej opinii i samej jego dawnej nazwie, gołąb ten wyhodowany był na Litwie jako bosa odmiana rostowskiego tygrysowatego. Podobne gołębie z czarnym dziobem i opierzonymi nogami o nazwie „kurczia” lub „omskie” są hodowane na Syberii. Należy do gołębi lotno ozdobnych w grupie postawnych pulsujących (na pograniczu rosyjskich kaczunów i triasunów). Najczęściej hodowany jest na Litwie, Ukrainie i w Polsce.

Wrażenie ogólne:
Gołąb średniej wielkości (im mniejszy tym lepszy), o żywym temperamencie, niskich nieopierzonych nogach, skróconym tułowiu, z podniesioną piersią, nisko opuszczonymi skrzydłami, wysoko uniesionym i szerokim ogonem.
Mocno pulsuje szyją i kiwa głową. Na podstawowym kolorze upierzenia występuje biała pstrokacizna.