Karzełek Polski (Liliput)
nr obrączki 0/1
nr obrączki 1/0
11
13
Pochodzenie:
Karzełek właściwy, powszechnie występujący na terenach Polski od kilkuset lat, pierwsze pisane wzmianki pochodzą z XIX i początku XX wieku.
Wrażenie ogólne:
Małe, krępe, ruchliwe kurki o proporcjonalnej budowie. Są niezwykle czujne, doskonale latają, posiadają silny instynkt kwoczenia. Koguty zadziorne, dominujące w stadzie.
Cechy rasowości koguta:
Głowa: Proporcjonalna w stosunku do całej sylwetki, średniej wielkości.
Dziób: Mocny, średniej długości, kolor w zależności od odmiany barwnej, u odmiany kuropatwianej żółty, u nasady ciemniejszy rogowo żółty.
Grzebień: Pojedynczy - stojący, zachodzący na połowę dzioba, górna linia tworzy wyraźny łuk, w idealnym przypadku wpisany w okrąg, ząbkowanie średnio głębokie o 4-5 wcięciach; chorągiewka uniesiona nad karkiem.
Twarz: Czerwone, nad okiem wyraźna brew.
Zausznice: Małe, gładkie, owalne, czerwone.
Dzwonki: Średniej wielkości, okrągłe, czerwone.
Oczy: Pomarańczowo-czerwone.
Tułów: Krótki, szeroki, uniesiony.
Szyja: Średniej długości, okryta cienkimi, średnio długimi piórami grzywy.
Pierś: Szeroka, wydatna, nieco wystająca przed szyję.
Brzuch: Lekko zaznaczony.
Plecy: Krótkie, szerokie, ustawione pod katem 45 stopni w stosunku do podłoża. Przejście linii pleców w ogon wyraźnie zaznaczone.
Ramiona: Szerokie, zaokrąglone.
Skrzydła: Średniej wielkości, ściśle przylegające, lekko opuszczone.
Siodło: Średnio szerokie, pióra siodła wąskie, sięgające dolnej krawędzi brzucha.
Ogon: Średniej wielkości aż do dużego, wysoko, ale nie pionowo noszony, ustawiony pod kątem 75-80 stopni w stosunku do podłoża. Sterówki możliwie szerokie, średniej długości aż do dużych, które jednak nie powinny wystawać ponad poziom grzebienia. Sierpówki duże (główne) dobrze, szablasto zagięte, sierpówki średnie i małe zakrywają 2/3 sterówek.
Uda: Krótkie, dobrze widoczne, bez nogawic.
Skoki: Średniej długości, gładkie, kolor w zależności od odmiany barwnej, u odmiany kuropatwianej łupkowe, z ostrogami.
Palce: Cztery palce średniej długości, szeroko rozstawione.
Upierzenie: Gładkie, dobrze przylegające.
Cechy rasowości kury: Co do głównych cech są zgodne z kogutem z uwzględnieniem cech charakterystycznych dla płci. Znacznie mniejsza od koguta, brzuch bardziej rozwinięty, ogon noszony nieco niżej, szeroki, wachlarzowaty. Grzebień pojedynczy, możliwie mały, stojący, nie przechylony. Dzwonki małe, owalne, czerwone.
Duże błędy: U koguta i kury: Białe zausznice, duży grzebień i dzwonki, nogawice na udach. U koguta: Ustawienie tułowia poziome lub pionowe, wąski walcowaty tułów, pierś mocno wypukła przy cofniętej szyi, pionowo stojące sterówki, mało wygięte sierpówki. U kury: Wąski, szpiczasty ogon, pochylony grzebień.
Masa ciała, kogut: 0.8-1.0 kg, kurka: 0.6-0.8 kg.
Nieśność roczna: do 100 jaj.
Barwa skorupy jaja: biała do kremowej.
Masa jaja: 35 g.
Obrączka: kogut – 13, kurka – 11
Uznane odmiany barwne:
Kuropatwiane
(uznana odmiana barwna)
Kogut:
Głowa brązowo-czerwona. Grzywa ciemno złoto-czerwona z wyraźnym czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Ramiona i plecy szkarłatno-czerwone. Pokrywy skrzydeł szkarłatno-czerwone z poprzecznym czarnym, o odcieniu fioletowo-metalicznym, błyszczącym lusterkiem. Siodło złoto-czerwone z czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Pierś, boki, uda, brzuch czarne. U nasady ogona wyraźnie widoczne jasne pióra puchowe. Lotki I-go rzędu czarne, w większości z wąskim brązowym obrzeżeniem zewnętrznych chorągiewek piór. Lotki II-go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki piór czarne, zewnętrzne brązowe, na złożonym skrzydle tworzą jasnobrązowy trójkąt. Ogon czarny z zielonym połyskiem.
Kura:
Głowa złoto-czerwona. Grzywa złoto-żółta z szerokim czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Pióra na grzbiecie, siodle, pokrywy ogona i skrzydeł ciemnobrązowe z jaśniejszymi stosinami piór i z drobnym czarnym „przyprószeniem”, które równomiernie pokrywa chorągiewki poszczególnych piór aż do ich krawędzi. Pióra na piersi łososiowe z jaśniejszymi stosinami, na bokach w całości ze średnio zszarzałym odcieniem. Uda i brzuch szare. Lotki I-go rzędu czarne lub szaro-czarne. Lotki II-go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki piór czarne lub szaro-czarne, a zewnętrzne brązowe, czarno „przyprószone”. Sterówki czarne.
Duże błędy:
U koguta: Jaśniejsza złoto-żółta grzywa, mało wyraźny lub brak czarnego rysunku wzdłuż stosin piór w grzywie, brązowy kolor piersi, boków i ud.
U kury: Całkiem czerwona lub czysto złota głowa. Niewyraźny rysunek wzdłuż stosin piór grzywy. Rozdzielone „przyprószenie” w górnych partiach płaszcza. Jasne obramowanie piór pleców i siodła. Brak rysunku stosin. Wyraźna rdza na piórach kryjących skrzydeł. Zbyt jasna łososiowa pierś.
Odmiany barwne przygotowywane do rejestracji:
Złocistotoszyje
Kogut:
Głowa złoto-czerwona. Grzywa ciemno złoto-żółta z niewielkim czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Ramiona i plecy złoto-czerwone. Pokrywy skrzydeł złoto-czerwone z poprzecznym czarnym metalicznie błyszczącym lusterkiem. Siodło złoto-żółte z mało wyraźnym czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Piersi, boki i uda czarne. Brzuch szaro-czarny. Lotki I-go rzędu czarne z wąskim brązowym brzegiem zewnętrznej chorągiewki piór. Lotki II-go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki czarne a zewnętrzne brązowe, na złożonym skrzydle tworzą jasno brązowy trójkąt. Ogon czarny z zielonym połyskiem.
Kura:
Głowa złoto-brązowa aż do złoto-żółtej. Grzywa złoto-żółta z niezbyt szerokim czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Płaszcz - pióra na plecach, siodle, pokrywy ogona i skrzydeł brązowe z jasnymi stosinami i z drobnym czarnym przyprószeniem, które nie sięga do brzegów poszczególnych piór, przez co powstaje wrażenie bardzo wąskich mało wyraźnych obrzeżeń, które jednak nie mogą mieć złotawego połysku. Pióra na piersi łososiowe z jasnymi stosinami. Pióra na bokach brązowe z jasnymi stosinami. Uda i brzuch popielato-szare. Lotki I-go rzędu czarne lub szaro czarne. Lotki II-go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki piór czarne lub szaro-czarne a zewnętrzne brązowe czarno przyprószone. Sterówki czarne
Duże błędy:
U koguta: Czerwono-brązowa lub jasno żółta grzywa. Brak rysunku wzdłuż stosin piór w grzywie. Brązowy kolor na piersi, bokach i udach. U kury: Czarna głowa. Bardzo mocno przerywany rysunek grzywy. Rozlane przyprószenie w górnych partiach grzbietu. Błyszczące złote obrzeżenia na grzbiecie i siodle. Brak rysunku wzdłuż stosin piór. Wyraźna rdza na piórach kryjących skrzydeł.
Srebrzystoszyje
(odmiana barwna przygotowywana do rejestracji)
Kogut:
Jak złocistoszyje, tylko złoty i czerwony kolor całego upierzenia jest zastąpiony kolorem srebrno-białym.
Kura:
Jak złocistoszyje, tylko złoty, czerwony i brązowy kolor , oprócz partii piersi jest zastąpiony kolorem srebrno-białym.
Duże błędy:
Jak u złocistoszyich, a ponadto tego gdziekolwiek domieszka brązowego, złotego lub czerwonego koloru.
Pomarańczowoszyje
(odmiana barwna przygotowywana do rejestracji)
Kogut:
Jak u złocistoszyich, tylko ciemno złoto-żółty kolor grzywy jest zastąpiony kolorem pomarańczowym, złoto-czerwony kolor pleców kolorem pomarańczowo-czerwonym, a brązowy kolor lotek II-go rzędu kolorem kremowo-białym.
Kura:
Jak u złocistoszyich, tylko brązowy kolor całego upierzenia jest zastąpiony, oprócz partii piersi kolorem złoto-pomarańczowym.
Duże błędy:
Jak u złocistoszyich w cechach rysunku. W kolorze przeważające nierozjaśnione ciemne czerwono-brązowe lub złote odcienie.
Pstre
(odmiana barwna przygotowywana do rejestracji)
Kogut:
Całe ubarwienie jest podobne do odmiany porcelanowej. Z zasady jest jednak grubsze, mniej prawidłowe, pojawiają się dwukolorowe lub tylko jednokolorowe pióra, a także pióra z czarnym przyprószeniem na podstawowym kolorze. Kolor podstawowy czerwono-złoty. Głowa czerwono-złota. Cała grzywa także czerwono-złota, poszczególne pióra z czarnym rysunkiem wzdłuż stosin i z białą plamą na końcach (perłą). Plecy, ramiona i pokrywy skrzydeł złoto-czerwone, dopuszczalne są białe plamy. Duże pokrywy skrzydeł mają na końcach czarne plamy, a w nich białe perły i przez to tworzą się na skrzydłach dwie poprzeczne czarno-białe pręgi. Pióra na gardle, piersi, bokach i udach złoto-czerwone, na końcach mają koliste czarne plamy a w nich białe perły. Lotki I-go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki czarne a zewnętrzne złoto-brązowe z białym, perłowym rysunkiem na końcach. Sterówki i sierpówki czarne z zielonym połyskiem i z białym perłowym rysunkiem na końcach. Tylna część ciała ciemno-szara. Pióra puchowe są szare. U młodych kogutów dopuszcza się mniejszy zasięg białego rysunku, a u kilkuletnich kogutów dopuszcza się w dużym zakresie wystąpienie białego koloru w upierzeniu, łącznie z większym zabieleniem lotek i piór ogona.
Kura:
Ubarwienie jest prawie zgodne z kogutem, podstawowy kolor jest w zasadzie jaśniejszy. W odróżnieniu od koguta, trójbarwny rysunek występuje także na grzbiecie, ramionach i pokrywach skrzydeł. U kilkuletnich kur z zasady dochodzi do rozjaśnienia podstawowego, czerwono-złotego koloru i zwiększenia się powierzchni białego rysunku.
Duże błędy:
Jasny złoto-żółty kolor podstawowy. Brak trójbarwnego rysunku w dużym zakresie, w przeważającym zakresie białe pokrywy skrzydeł. Całkowicie lub prawie białe lotki.
Nazwa w innych językach:
D: Polnische Zwerghühner,
GB: Polish Bantam,
F: Naine Polonaise,
N: Poolse kriel
Karzełek właściwy, powszechnie występujący na terenach Polski od kilkuset lat, pierwsze pisane wzmianki pochodzą z XIX i początku XX wieku.
Wrażenie ogólne:
Małe, krępe, ruchliwe kurki o proporcjonalnej budowie. Są niezwykle czujne, doskonale latają, posiadają silny instynkt kwoczenia. Koguty zadziorne, dominujące w stadzie.
Cechy rasowości koguta:
Głowa: Proporcjonalna w stosunku do całej sylwetki, średniej wielkości.
Dziób: Mocny, średniej długości, kolor w zależności od odmiany barwnej, u odmiany kuropatwianej żółty, u nasady ciemniejszy rogowo żółty.
Grzebień: Pojedynczy - stojący, zachodzący na połowę dzioba, górna linia tworzy wyraźny łuk, w idealnym przypadku wpisany w okrąg, ząbkowanie średnio głębokie o 4-5 wcięciach; chorągiewka uniesiona nad karkiem.
Twarz: Czerwone, nad okiem wyraźna brew.
Zausznice: Małe, gładkie, owalne, czerwone.
Dzwonki: Średniej wielkości, okrągłe, czerwone.
Oczy: Pomarańczowo-czerwone.
Tułów: Krótki, szeroki, uniesiony.
Szyja: Średniej długości, okryta cienkimi, średnio długimi piórami grzywy.
Pierś: Szeroka, wydatna, nieco wystająca przed szyję.
Brzuch: Lekko zaznaczony.
Plecy: Krótkie, szerokie, ustawione pod katem 45 stopni w stosunku do podłoża. Przejście linii pleców w ogon wyraźnie zaznaczone.
Ramiona: Szerokie, zaokrąglone.
Skrzydła: Średniej wielkości, ściśle przylegające, lekko opuszczone.
Siodło: Średnio szerokie, pióra siodła wąskie, sięgające dolnej krawędzi brzucha.
Ogon: Średniej wielkości aż do dużego, wysoko, ale nie pionowo noszony, ustawiony pod kątem 75-80 stopni w stosunku do podłoża. Sterówki możliwie szerokie, średniej długości aż do dużych, które jednak nie powinny wystawać ponad poziom grzebienia. Sierpówki duże (główne) dobrze, szablasto zagięte, sierpówki średnie i małe zakrywają 2/3 sterówek.
Uda: Krótkie, dobrze widoczne, bez nogawic.
Skoki: Średniej długości, gładkie, kolor w zależności od odmiany barwnej, u odmiany kuropatwianej łupkowe, z ostrogami.
Palce: Cztery palce średniej długości, szeroko rozstawione.
Upierzenie: Gładkie, dobrze przylegające.
Cechy rasowości kury: Co do głównych cech są zgodne z kogutem z uwzględnieniem cech charakterystycznych dla płci. Znacznie mniejsza od koguta, brzuch bardziej rozwinięty, ogon noszony nieco niżej, szeroki, wachlarzowaty. Grzebień pojedynczy, możliwie mały, stojący, nie przechylony. Dzwonki małe, owalne, czerwone.
Duże błędy: U koguta i kury: Białe zausznice, duży grzebień i dzwonki, nogawice na udach. U koguta: Ustawienie tułowia poziome lub pionowe, wąski walcowaty tułów, pierś mocno wypukła przy cofniętej szyi, pionowo stojące sterówki, mało wygięte sierpówki. U kury: Wąski, szpiczasty ogon, pochylony grzebień.
Masa ciała, kogut: 0.8-1.0 kg, kurka: 0.6-0.8 kg.
Nieśność roczna: do 100 jaj.
Barwa skorupy jaja: biała do kremowej.
Masa jaja: 35 g.
Obrączka: kogut – 13, kurka – 11
Uznane odmiany barwne:
Kuropatwiane
(uznana odmiana barwna)
Kogut:
Głowa brązowo-czerwona. Grzywa ciemno złoto-czerwona z wyraźnym czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Ramiona i plecy szkarłatno-czerwone. Pokrywy skrzydeł szkarłatno-czerwone z poprzecznym czarnym, o odcieniu fioletowo-metalicznym, błyszczącym lusterkiem. Siodło złoto-czerwone z czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Pierś, boki, uda, brzuch czarne. U nasady ogona wyraźnie widoczne jasne pióra puchowe. Lotki I-go rzędu czarne, w większości z wąskim brązowym obrzeżeniem zewnętrznych chorągiewek piór. Lotki II-go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki piór czarne, zewnętrzne brązowe, na złożonym skrzydle tworzą jasnobrązowy trójkąt. Ogon czarny z zielonym połyskiem.
Kura:
Głowa złoto-czerwona. Grzywa złoto-żółta z szerokim czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Pióra na grzbiecie, siodle, pokrywy ogona i skrzydeł ciemnobrązowe z jaśniejszymi stosinami piór i z drobnym czarnym „przyprószeniem”, które równomiernie pokrywa chorągiewki poszczególnych piór aż do ich krawędzi. Pióra na piersi łososiowe z jaśniejszymi stosinami, na bokach w całości ze średnio zszarzałym odcieniem. Uda i brzuch szare. Lotki I-go rzędu czarne lub szaro-czarne. Lotki II-go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki piór czarne lub szaro-czarne, a zewnętrzne brązowe, czarno „przyprószone”. Sterówki czarne.
Duże błędy:
U koguta: Jaśniejsza złoto-żółta grzywa, mało wyraźny lub brak czarnego rysunku wzdłuż stosin piór w grzywie, brązowy kolor piersi, boków i ud.
U kury: Całkiem czerwona lub czysto złota głowa. Niewyraźny rysunek wzdłuż stosin piór grzywy. Rozdzielone „przyprószenie” w górnych partiach płaszcza. Jasne obramowanie piór pleców i siodła. Brak rysunku stosin. Wyraźna rdza na piórach kryjących skrzydeł. Zbyt jasna łososiowa pierś.
Odmiany barwne przygotowywane do rejestracji:
Złocistotoszyje
Kogut:
Głowa złoto-czerwona. Grzywa ciemno złoto-żółta z niewielkim czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Ramiona i plecy złoto-czerwone. Pokrywy skrzydeł złoto-czerwone z poprzecznym czarnym metalicznie błyszczącym lusterkiem. Siodło złoto-żółte z mało wyraźnym czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Piersi, boki i uda czarne. Brzuch szaro-czarny. Lotki I-go rzędu czarne z wąskim brązowym brzegiem zewnętrznej chorągiewki piór. Lotki II-go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki czarne a zewnętrzne brązowe, na złożonym skrzydle tworzą jasno brązowy trójkąt. Ogon czarny z zielonym połyskiem.
Kura:
Głowa złoto-brązowa aż do złoto-żółtej. Grzywa złoto-żółta z niezbyt szerokim czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Płaszcz - pióra na plecach, siodle, pokrywy ogona i skrzydeł brązowe z jasnymi stosinami i z drobnym czarnym przyprószeniem, które nie sięga do brzegów poszczególnych piór, przez co powstaje wrażenie bardzo wąskich mało wyraźnych obrzeżeń, które jednak nie mogą mieć złotawego połysku. Pióra na piersi łososiowe z jasnymi stosinami. Pióra na bokach brązowe z jasnymi stosinami. Uda i brzuch popielato-szare. Lotki I-go rzędu czarne lub szaro czarne. Lotki II-go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki piór czarne lub szaro-czarne a zewnętrzne brązowe czarno przyprószone. Sterówki czarne
Duże błędy:
U koguta: Czerwono-brązowa lub jasno żółta grzywa. Brak rysunku wzdłuż stosin piór w grzywie. Brązowy kolor na piersi, bokach i udach. U kury: Czarna głowa. Bardzo mocno przerywany rysunek grzywy. Rozlane przyprószenie w górnych partiach grzbietu. Błyszczące złote obrzeżenia na grzbiecie i siodle. Brak rysunku wzdłuż stosin piór. Wyraźna rdza na piórach kryjących skrzydeł.
Srebrzystoszyje
(odmiana barwna przygotowywana do rejestracji)
Kogut:
Jak złocistoszyje, tylko złoty i czerwony kolor całego upierzenia jest zastąpiony kolorem srebrno-białym.
Kura:
Jak złocistoszyje, tylko złoty, czerwony i brązowy kolor , oprócz partii piersi jest zastąpiony kolorem srebrno-białym.
Duże błędy:
Jak u złocistoszyich, a ponadto tego gdziekolwiek domieszka brązowego, złotego lub czerwonego koloru.
Pomarańczowoszyje
(odmiana barwna przygotowywana do rejestracji)
Kogut:
Jak u złocistoszyich, tylko ciemno złoto-żółty kolor grzywy jest zastąpiony kolorem pomarańczowym, złoto-czerwony kolor pleców kolorem pomarańczowo-czerwonym, a brązowy kolor lotek II-go rzędu kolorem kremowo-białym.
Kura:
Jak u złocistoszyich, tylko brązowy kolor całego upierzenia jest zastąpiony, oprócz partii piersi kolorem złoto-pomarańczowym.
Duże błędy:
Jak u złocistoszyich w cechach rysunku. W kolorze przeważające nierozjaśnione ciemne czerwono-brązowe lub złote odcienie.
Pstre
(odmiana barwna przygotowywana do rejestracji)
Kogut:
Całe ubarwienie jest podobne do odmiany porcelanowej. Z zasady jest jednak grubsze, mniej prawidłowe, pojawiają się dwukolorowe lub tylko jednokolorowe pióra, a także pióra z czarnym przyprószeniem na podstawowym kolorze. Kolor podstawowy czerwono-złoty. Głowa czerwono-złota. Cała grzywa także czerwono-złota, poszczególne pióra z czarnym rysunkiem wzdłuż stosin i z białą plamą na końcach (perłą). Plecy, ramiona i pokrywy skrzydeł złoto-czerwone, dopuszczalne są białe plamy. Duże pokrywy skrzydeł mają na końcach czarne plamy, a w nich białe perły i przez to tworzą się na skrzydłach dwie poprzeczne czarno-białe pręgi. Pióra na gardle, piersi, bokach i udach złoto-czerwone, na końcach mają koliste czarne plamy a w nich białe perły. Lotki I-go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki czarne a zewnętrzne złoto-brązowe z białym, perłowym rysunkiem na końcach. Sterówki i sierpówki czarne z zielonym połyskiem i z białym perłowym rysunkiem na końcach. Tylna część ciała ciemno-szara. Pióra puchowe są szare. U młodych kogutów dopuszcza się mniejszy zasięg białego rysunku, a u kilkuletnich kogutów dopuszcza się w dużym zakresie wystąpienie białego koloru w upierzeniu, łącznie z większym zabieleniem lotek i piór ogona.
Kura:
Ubarwienie jest prawie zgodne z kogutem, podstawowy kolor jest w zasadzie jaśniejszy. W odróżnieniu od koguta, trójbarwny rysunek występuje także na grzbiecie, ramionach i pokrywach skrzydeł. U kilkuletnich kur z zasady dochodzi do rozjaśnienia podstawowego, czerwono-złotego koloru i zwiększenia się powierzchni białego rysunku.
Duże błędy:
Jasny złoto-żółty kolor podstawowy. Brak trójbarwnego rysunku w dużym zakresie, w przeważającym zakresie białe pokrywy skrzydeł. Całkowicie lub prawie białe lotki.
Nazwa w innych językach:
D: Polnische Zwerghühner,
GB: Polish Bantam,
F: Naine Polonaise,
N: Poolse kriel