Czubatka Polska Brodata
nr obrączki 0/1
nr obrączki 1/0
16
18
Pochodzenie: Przez wiele stuleci wszystkie kury czubate nazywano w Europie „polskimi”. Jednak na kongresie hodowców w Dreźnie 1869 roku (pamiętajmy, że wtedy Polski nie było na mapie świata) przegłosowano, przy wielu głosach sprzeciwu, że poszczególne rasy kur czubatych powinny mieć swoje nazwy, a te rasy, które nie posiadają grzebienia, mające wąsy i brodę będą występowały pod jedną nazwą – padewskie. Nazwę „polskie” do dzisiejszego dnia poza obszarem wpływów kultury niemieckojęzycznej zachował cały świat, w tym Anglicy, Amerykanie, Australijczycy i mieszkańcy Ameryki Południowej.
W Polsce, pomimo tego że przez wiele wieków kury czubate nazywane były szlacheckimi i stanowiły nieodłączny element dworskiego krajobrazu, kurka ta została na długi okres zapomniana, a te egzemplarze, które się uchowały nosiły zniemczoną nazwę 'padewska'. Oczywiście dawna czubatka staropolska wyglądała zupełnie inaczej niż obecna czubatka polska brodata, co jest efektem pracy całych pokoleń europejskich hodowców. Obecnie największe skupiska kur tej rasy można spotkać w Niemczech, Holandii i Anglii, a i w Polsce staje się powoli coraz bardziej popularna dzięki determinacji hodowców amatorów, którzy za swój cel nadrzędny postawili sobie przywrócenie tej rasy kur o staropolskim rodowodzie na rodzimy grunt.
Opis: Są to kury średniej wielkości, o delikatnej budowie, z dużym, okrągłym czubem na głowie i pełną brodą, stanowiącą jedną całość, bujnymi wąsami i bardzo łagodnym charakterze. Tułów jest podłużny i walcowaty, szeroki w ramionach i lekko zwęża się ku tyłowi. Zaokrąglone ramiona pasują do długiego, nieznacznie opadającego do dołu grzbietu jaki spotyka się u kogutów, zaś u kur jest on poziomy. Ogon szeroko osadzony, jednak w żadnym wypadku nie może być płaski, jak również osadzony zbyt pionowo. Pierś pełna, zaokrąglona, podkreślająca linię dolną wraz z tułowiem. Podudzia średniej długości. Skoki średnie od niebieskich do koloru jasnego mięsa, ich barwa zależna jest od upierzenia. Głowa średnia, ale wysoka z dużą naroślą, na której wyrasta czub. Część twarzowa czerwona, jednak obficie zarośnięta aż do linii oczu. U kur tych brak jest grzebienia. Małe, okrągłe dzwonki i uszy są całkowicie zakryte przez wąsy i brodę. Oczy brązowe do pomarańczowych w zależności od odmiany barwnej.
Uznane odmiany barwne: złocista z czarną obwódką, płowo żółta z białą obwódką (wielbłądzia), srebrzysta z czarną obwódką, czarna, biała, niebieska, niebieska z obwódką, jastrzębiata, wielobarwna (tollbunt), czekoladowa, kuropatwiana.
Waga: kogut 2000 do 2500 g, kura 1500 do 2000 g; miniatura: kogut 900 g, kura 800 g;
Masa jaja: 48 g, miniatura: 30 g; nieśność roczna: 120 jaj, miniatura: 100 jaj; barwa skorupy jaja: biała.
W Polsce, pomimo tego że przez wiele wieków kury czubate nazywane były szlacheckimi i stanowiły nieodłączny element dworskiego krajobrazu, kurka ta została na długi okres zapomniana, a te egzemplarze, które się uchowały nosiły zniemczoną nazwę 'padewska'. Oczywiście dawna czubatka staropolska wyglądała zupełnie inaczej niż obecna czubatka polska brodata, co jest efektem pracy całych pokoleń europejskich hodowców. Obecnie największe skupiska kur tej rasy można spotkać w Niemczech, Holandii i Anglii, a i w Polsce staje się powoli coraz bardziej popularna dzięki determinacji hodowców amatorów, którzy za swój cel nadrzędny postawili sobie przywrócenie tej rasy kur o staropolskim rodowodzie na rodzimy grunt.
Opis: Są to kury średniej wielkości, o delikatnej budowie, z dużym, okrągłym czubem na głowie i pełną brodą, stanowiącą jedną całość, bujnymi wąsami i bardzo łagodnym charakterze. Tułów jest podłużny i walcowaty, szeroki w ramionach i lekko zwęża się ku tyłowi. Zaokrąglone ramiona pasują do długiego, nieznacznie opadającego do dołu grzbietu jaki spotyka się u kogutów, zaś u kur jest on poziomy. Ogon szeroko osadzony, jednak w żadnym wypadku nie może być płaski, jak również osadzony zbyt pionowo. Pierś pełna, zaokrąglona, podkreślająca linię dolną wraz z tułowiem. Podudzia średniej długości. Skoki średnie od niebieskich do koloru jasnego mięsa, ich barwa zależna jest od upierzenia. Głowa średnia, ale wysoka z dużą naroślą, na której wyrasta czub. Część twarzowa czerwona, jednak obficie zarośnięta aż do linii oczu. U kur tych brak jest grzebienia. Małe, okrągłe dzwonki i uszy są całkowicie zakryte przez wąsy i brodę. Oczy brązowe do pomarańczowych w zależności od odmiany barwnej.
Uznane odmiany barwne: złocista z czarną obwódką, płowo żółta z białą obwódką (wielbłądzia), srebrzysta z czarną obwódką, czarna, biała, niebieska, niebieska z obwódką, jastrzębiata, wielobarwna (tollbunt), czekoladowa, kuropatwiana.
Waga: kogut 2000 do 2500 g, kura 1500 do 2000 g; miniatura: kogut 900 g, kura 800 g;
Masa jaja: 48 g, miniatura: 30 g; nieśność roczna: 120 jaj, miniatura: 100 jaj; barwa skorupy jaja: biała.